Deo gratias! To zawołanie rozbrzmiewało szczególnie w dniu 30 czerwca 2018 r., kiedy to na zakończenie odbywających się w Białymstoku rekolekcji zakonnych, zebrane Siostry świętowały Jubileusz 50 lat życia zakonnego s. Elżbiety i Jubileusz 25 lecia profesji zakonnej s. Renaty. W gronie zebranych nie zabrakło oczywiście licznie przybyłych rodzin Sióstr Jubilatek.

Sercem uroczystego dnia świętowania jubileuszu była Eucharystia w Kaplicy pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w naszym domu zakonnym, której przewodniczył o. Waldemar Polczyk OFM, duszpasterz z Parafii w Zawadzkiem. W homilii zaznaczył, że człowiek jest zdolny do miłości najwyższej i to dzięki Jezusowi możemy tą prawdę zrozumieć i nią się zachwycić. Trzeba było zbawczej ofiary Chrystusa, aby ta miłość przeczuwana i upragniona stała się również miłością owocną. Owocem tej miłości jest odkupienie. "Chciejmy dostrzec, że w nurcie tych pragnień - tego pragnienia i tęsknoty za miłością, narodziło się życie ofiarne. Bowiem życie zakonne, jeśli jest prowadzone sumieniem prawym, uczciwym, to ma jedno na celu by człowiek, który rezygnuje z pięknego życia rodzinnego, czyni to po to aby kochać, aby otoczyć miłością tych, których inni nie kochają (...). Sensem każdej ofiary, sensem życia zakonnego jest najpierw oddanie Bogu chwały, ale to chwała Boga przejawia się we współmiłowaniu. Także siostry Elżbieta i Renata, przybyły do zakonu, wybrały to życie, aby współkochać, otoczyć miłością tych, których inni kochać nie chcą, albo nie potrafią; by kochać tych, którzy nie wierzą, że mogą być kochani, bo przecież w świecie trzeba sobie na wszystko zasłużyć...ewentualnie w świecie można wszystko kupić, załatwić czy zdobyć... To nieprawda! W świecie można jedynie kupić i załatwić namiastki; taka miłość, na którą trzeba sobie dopiero zasłużyć jest nic niewarta! Ktoś kto by chciał w świecie, na miłość kolejnych ludzi zasługiwać, w końcu zrozumie, że nie zasłużył, że nie jest kochany - jest co najwyżej wykorzystywany". O. Waldemar podkreślił też, że każdy z nas może drugiemu człowiekowi ofiarować swoją życzliwość, wrażliwość, dobre słowo - to może być ważny owoc naszego eucharystycznego spotkania z Jedyną Miłością. Owocem każdego eucharystycznego spotkania niech będzie przekonanie o tym, jak czasem niesamowicie ważnym jest jedno dobre słowo, jeden dobry czyn... Jedno dobre słowo niejednego człowieka postawiło na nogi, uratowało... My wszyscy jako wyznawcy Chrystusa, jesteśmy powołani do tego by współkochać. 

Na zakończenie Eucharystii o. Waldemar, zwracając się bezpośrednio do Sióstr Jubilatek, życzył im cytując Brata Rogera: "Niech Wasze święto trwa bez końca". Po uroczystej Mszy świętej odbyła się świąteczna Agapa, na której nie zabrakło jubileuszowych życzeń i radosnych śpiewów.

Deo gratias za świadectwo życia i powołania s. Elżbiety i s. Renaty! Niech Pan Bóg im błogosławi i rozpromieni nad nimi Swoje Oblicze! I niech obdarzy pokojem!