"Nikt z nas nie żyje dla siebie i nikt nie umiera dla siebie. Jeżeli bowiem żyjemy, żyjemy dla Pana.
Jeżeli umieramy, umieramy dla Pana. I w życiu więc i w śmierci należymy do Pana"
(Rz 14, 7-8)

          Uroczystości pogrzebowe i pożegnanie śp. s. Agaty Sienickiej odbyły się 04 września 2018 r. w Katedrze Białostockiej o godz. 11.00.  Mszy św. pogrzebowej przewodniczył ks. Arcybiskup Senior Edward Ozorowski, w koncelebrze modliło się kilkunastu kapłanów.
          Śp. Siostra Agata Sienicka przez wiele lat pracowała w Białymstoku, zaangażowana w życie kościoła, wspierająca swoją modlitwą i ofiarą alumnów i kapłanów Białostockiego Seminarium.  W homilii, którą w czasie uroczystości pogrzebowych wygłosił ojciec duchowny seminarium ks. Dariusz Sokołowski, wybrzmiało piękno życia zakonnego naszej drogiej Siostry. Siostra Agata żyła na co dzień prawdą Eucharystii: piękne życie, ofiarna służba Kościołowi i drugiemu człowiekowi w myśl słów św. Pawła, że nikt z nas nie żyje dla siebie...
            "Siostra Agata mając 87 lat odeszła do domu Ojca, odeszła w pierwszą sobotę września, kiedy kościół czci Niepokalane Serce Maryi. To Serce tak bardzo umiłowała i od Maryi uczyła się codziennego zawierzenia, pokory i oddania Bogu, na Jego chwałę. A Maryja, Matka Dobrego Pasterza jest dla sióstr patronką i wzorem w codziennej posłudze. Przez całe swoje życie s. Agata cicho i pokornie realizowała charyzmat powołania zakonnego,
zaproszona przez Jezusa Dobrego Pasterza wstąpiła do Zgromadzenia Służebnic Matki Dobrego Pasterza, mając 21 lat.  Wstąpiła, aby później, odpowiadając na wolę Bożą służyć w Kościele, Rodzinie Zakonnej, wszystkim, których Pan Bóg stawiał na jej drodze życia. I wszystkie powierzone jej później obowiązki wykonywała bardzo ofiarnie i z pokorą, jako mistrzyni nowicjatu, później jako przełożona generalna Zgromadzenia, przełożona domu... zawsze z oddaniem, pokornie, cicho, a jakże ofiarnie wypełniała swoje zadania, troszcząc się o siostry. Przez wiele lat posługiwała też tu, w naszym mieście, Białymstoku. To piękna historia jej życia, służby, w tej części naszej Ojczyzny. Posługiwała jako katechetka ucząc i wychowując wiele młodych pokoleń, wcześniej też posługiwała jako sekretarka w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Jej wielkiej dobroci i wielkiego serca doświadczyli kapłani archidiecezji białostockiej i klerycy naszego seminarium. Któż dzisiaj zliczy ilość ornatów, alb czy innych szat liturgicznych, który wyszły z rąk s. Agaty. A do dzisiaj wiele tych szat służy białostockiemu seminarium. Siostra Agata wspominana w wielu świadectwach jako osoba bardzo gościnna, radosna - przyjmowała każdego obdarowując dobrym słowem, smakołykami, ale przede wszystkim wspierając duchowo. Wiedzieliśmy dobrze, że s. Agata stale modli się za biskupów, kapłanów, kleryków.
              Dzisiaj Siostro Agato dziękujemy Ci za wielką Twoją służbę, za Twoją modlitwę, za codzienną ofiarność i dobroć, której wszyscy tu zebrani w jakiś sposób doświadczyliśmy.
              Z biegiem lat Siostra słabła, a w ostatnim czasie, jak wspominają siostry, bardzo cierpiała, ale znosiła wszystko spokojnie, zachowując pogodę ducha do końca i czerpiąc siły z głębokiej relacji z Jezusem Eucharystycznym. Potrafiła długo trwać na adoracji, w milczeniu, świadoma wyjątkowego spotkania z Kochaną Osobą - Jezusem. Siostra Agata odeszła do Pana przeżywając 65 lat w Zgromadzeniu. Do końca, ile tylko mogła służyła Kościołowi, Rodzinie Zakonnej i wielu osobom".

"Z głębokości wołam do Ciebie Panie, Panie wysłuchaj głosu mego.

Nachyl swe ucho, na głos mojego błagania.

Jeśli zachowasz pamięć o grzechach Panie, Panie któż się ostoi.

Ale Ty udzielasz przebaczenia, aby Ci ze czcią służono.

Pokładam nadzieję w Panu, dusza moja pokłada nadzieję w Jego Słowie,

dusza moja oczekuje Pana.

Bardziej niż strażnicy poranka, niech Izrael wygląda Pana.

U Pana jest bowiem łaska, u Niego obfite odkupienie,

On odkupi Izraela ze wszystkich jego grzechów" Ps 130

Wieczny odpoczynek racz jej dać Panie, a światłość wiekuista niechaj jej świeci
Niech odpoczywa w pokoju wiecznym. Amen